Η επιληψία δεν αποτελεί ψυχική ασθένεια. Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι άνθρωποι που ζουν με επιληψία δεν έχουν κανένα γνωστικό ή ψυχολογικό πρόβλημα. Συνηθέστερα, τα ψυχολογικά ζητήματα στην επιληψία περιορίζονται σε άτομα με σοβαρή και ανεξέλεγκτη επιληψία.
Κατά πόσον η επιληψία συνδέεται με διανοητική αναπηρία: Η επιληψία καθ’ αυτή δεν προκαλεί σοβαρά διανοητικά προβλήματα, αλλά μπορούν να συνυπάρχουν ή και να προκληθούν από το ίδιο πράγμα. Για παράδειγμα, το χαμηλό οξυγόνο, ο τραυματισμός ή η μόλυνση κατά τη γέννηση μπορεί να προκαλέσουν διανοητική καθυστέρηση, επιληψία και εγκεφαλική παράλυση. Ο βαθμός των γνωστικών ή πνευματικών προβλημάτων σχετίζεται κυρίως με το αν η επιληψία ξεκινάει από νεαρή ηλικία, αν συμβαίνουν πολλές επιληπτικές κρίσεις, αν υπάρχει υποκείμενη εγκεφαλική βλάβη, πόσο διάστημα χρειάστηκε για να ελεγχθούν οι επιληπτικές κρίσεις. Στα μικρά παιδιά υπάρχει περίπτωση η ανάπτυξη να καθυστερήσει λόγω μη ελεγχόμενων κρίσεων.
Τα άτομα με σοβαρά διανοητικά προβλήματα έχουν υψηλότερα ποσοστά εγκεφαλικών ανωμαλιών (ή μεταβολές στη δομή του εγκεφάλου). Μπορούν να οδηγήσουν σε διάφορα είδη επιληπτικών κρίσεων. Αυτές συνήθως αρχίζουν και στην πρώιμη ζωή.
Επιληψία και κατάθλιψη: Η κατάθλιψη σε άτομα που ζουν με επιληψία είναι πολύ συχνή και είναι εξίσου σημαντικό θέμα για παιδιά και ενήλικες. Τα συμπτώματα της κατάθλιψης μπορεί να είναι σταθερά ή να μεταβάλλονται με την πάροδο του χρόνου. Μπορούν να ποικίλουν από ήπια έως σοβαρή και μπορεί να έχουν μεγάλο αντανάκλαση στις καθημερινές δραστηριότητες και την ποιότητα ζωής. Οι καταθλιπτικοί μπορούν να χάσουν το ενδιαφέρον τους για τα χόμπι, να έχουν αλλαγές στην όρεξη, να νιώθουν λυπημένοι, θυμωμένοι ή φοβισμένοι ή και να έχουν πρόβλημα στον ύπνο. Η πιο συνηθισμένη αιτία κατάθλιψης στα άτομα αυτά είναι ο τραυματισμός ενός μέρους του εγκεφάλου που ελέγχει τη διάθεση. Τα επίπεδα ορμονών, ειδικά τα χαμηλά οιστρογόνα, μπορούν επίσης να προκαλέσουν κατάθλιψη και να επηρεάσουν τη συχνότητα των επιληπτικών κρίσεων. Τα φάρμακα κατά της κρίσης επηρεάσουν τα κέντρα διάθεσης και μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο κατάθλιψης. Σε κάθε περίπτωση η κατάθλιψη, με ή χωρίς επιληψία, είναι θεραπευτική.
Η αντιμετώπιση της κατάθλιψης και της επιληψίας περιλαμβάνει τον εντοπισμό του καλύτερου συνδυασμού και της χαμηλότερης δόσης των φαρμάκων κατά των κρίσεων και των αντικαταθλιπτικών για να διατηρηθεί ο έλεγχος των επιληπτικών κρίσεων και να βελτιωθεί η κατάθλιψη. Η ψυχοθεραπεία, η εκπαίδευση και η οικογενειακή θεραπεία μπορεί επίσης να είναι πολύ χρήσιμη.
Επιληψία και γνωστικές διαταραχές: Οι πιο συχνές γνωστικές επιπτώσεις σε ενήλικες είναι η διανοητική επιβράδθνση, προβλήματα μνήμης και προβλήματα προσοχής.Τα προβλήματα μνήμης είναι ένα σημαντικό χαρακτηριστικό των κρίσεων που προέρχονται από ένα μέρος του εγκεφάλου που ονομάζεται κροταφικός λοβός. Τα προβλήματα βραχυπρόθεσμης μνήμης εμφανίζονται συχνότερα. Η άνοια έχει επίσης διαγνωστεί σε ορισμένα άτομα με μη ελεγχόμενη επιληψία. Και τα φάρμακα μπορούν επίσης να επηρεάσουν τη μνήμη.
Επιληψία και Άγχος: Το άγχος σχετίζεται με την επιληψία με διάφορους τρόπους. Το άγχος μπορεί να συμβεί ως αντίδραση στη διάγνωση, ένα σύμπτωμα επιληπτικών κρίσεων ή ακόμα και μια παρενέργεια ορισμένων φαρμάκων κατά των κρίσεων. Τις περισσότερες φορές, το άγχος εμφανίζεται μετά τη διάγνωση της επιληψίας ή μετά την πρώτη κρίση και μπορεί να εμπεριέχει τον φόβο της εκδήλωσης μιας νέας κρίσης. Το αίσθημα κοινωνικής απομόνωσης ή απόρριψης λόγω επιληψίας μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα άγχους. Και οι ίδιες οι αιτίες της επιληψίας μπορούν επίσης να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του άγχους. Ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης αυτών των προβλημάτων είναι η ψυχοθεραπεία, η παροχή συμβουλών, η συμπεριφορική θεραπεία και, σε ορισμένες περιπτώσεις, τα φάρμακα κατά του άγχους.
Επιληψία και Θέματα Συμπεριφοράς: Η επιληψία επηρεάζει τη ζωή των ανθρώπων τόσο στις διαπροσωπικές σχέσεις όσο και στις σχέσεις με την οικογένεια, καθώς περιορίζει τις δραστηριότητες και αναγκάζει συγκεκριμένες συμπεριφορές. Η λήψη φαρμάκων, η οδήγηση, η διατήρηση τακτικών κύκλων ύπνου, ο περιορισμός της κατανάλωσης οινοπνεύματος και η πραγματοποίηση άλλων αλλαγών στον τρόπο ζωής μπορεί να Περιοχές στον εγκέφαλο που ελέγχουν τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά μπορεί να μην λειτουργούν σωστά λόγω της επιληψίας. Τέλος, τα αντιεπιληπτικά φάρμακα μπορούν να αλλάξουν την ισορροπία των χημικών ουσιών στον εγκέφαλο που ενδέχεται με τη σειρά τους να επηρεάσουν τη συμπεριφορά ενός ατόμου.
Αναζητήστε νευρολόγους στη περιοχή σας!