Η δυσλεξία είναι μια ειδική μαθησιακή δυσκολία νευροβιολογικής και νευροαναπτυξιακής φύσης με κληρονομική προδιάθεση που επηρεάζει τις γνωστικές διεργασίες του εγκεφάλου που αφορούν την κατάκτηση των δεξιοτήτων ανάγνωσης, γραφής, ορθογραφίας. Υπολογίζεται ότι στις μέρες μας περίπου το 1-3% του συνολικού πληθυσμού εμφανίζει δυσλεξία ενώ το ποσοστό των παιδιών με άλλες μαθησιακές δυσκολίες φτάνει το 20-25%.
Έχουν γίνει αρκετές έρευνες για να διαπιστωθούν τα αίτια της δυσλεξίας.
Τα πορίσματα των σύγχρονων ερευνών συνηγορούν υπέρ της άποψης πως η δυσλεξία είναι ένα αναπτυξιακό σύνδρομο με νευρολογική και γενετική βάση. Βλάβες κατά τη δημιουργία του εγκεφαλικού φλοιού κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και συγκεκριμένα μεταξύ 5ου και 6ου μήνα εγκυμοσύνης ενοχοποιούνται για ανωμαλίες και δυσπλασίες, κυρίως στο αριστερό ημισφαίριο όπου ως γνωστό βρίσκεται το γλωσσικό κέντρο. Επίσης εγκεφαλικές βλάβες που μπορεί να προκύψουν στη γέννα , κατά τη διάρκεια της ή μετά. Σε δύσκολες εγκυμοσύνες ή πολύπλοκες γέννες μπορεί να προκύψει ελαφρά εγκεφαλική βλάβη από ανοξία (έλλειψη οξυγόνου στον εγκέφαλο) κατά τον τοκετό ή από μηχανικά τραύματα. Στην εκδήλωση δυσλεξίας φαίνεται να συμβάλλει και βλάβη στη συνήθη ασυμμετρία των δύο εγκεφαλικών ημισφαιρίων και ιδίως στο γλωσσικό κέντρο. Γενικά οι ερευνητές δεν υποστηρίζουν ότι υπάρχει κάποιο ” γονίδιο δυσλεξίας “, αλλά ένα ” σφάλμα ” που μπορεί να προκαλεί βλάβη στην κινητικότητα και στην εξέλιξη της πλευρίωσης (δεξιόχειρας ή αριστερόχειρας ). Ως συνέπεια αυτού του σφάλματος προκύπτει η αρνητική γλωσσική εξέλιξη στο παιδί και στη συνέχεια η δυσκολία στην κατανόηση, ανάλυση και σύνθεση των φωνημάτων ( συλλαβών ) που με τη σειρά τους συνεπάγονται δυσκολία εκμάθησης ανάγνωσης και γραφής , με την έννοια της ορθής γραφής. Έχει διαπιστωθεί και κληρονομική προδιάθεση για δυσλεξία.
Τα άτομα με δυσλεξία εμφανίζουν μια σειρά από ιδιαιτερότητες : σημαντικές δυσκολίες αλλά και μοναδικά πλεονεκτήματα. Ας μην ξεχνάμε ότι η δυσλεξία είναι χαρακτηριστικό των διασήμων όπως Αϊνστάιν, Κένεντι, Ουάσινγκτον, Τσόρτσιλ, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Τομ Κρουζ, Σ. Σταλόνε, Τζον Λένον, Γ. Ντίσνεϊ, Πικάσο, Σπίλμπεργκ, Στιβ Τζομπς και Μπιλ Γκέιτς… όλοι ήταν δυσλεκτικοί. Όπως λοιπόν κανείς εύκολα μπορεί να καταλάβει, αν έγκαιρα διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί, σίγουρα δε θα αποτελέσει πρόβλημα στην πορεία της ζωής ενός ανθρώπου. Αν και υπάρχει μια εμφανής ανησυχία για το γεγονός ότι η δυσλεξία εκδηλώνεται αρνητικά σαν μαθησιακή δυσκολία ωστόσο, η έρευνα έχει επισημάνει και θετικά στοιχεία που απορρέουν από αυτή. Πολλά από τα άτομα με δυσλεξία παρουσιάζουν ιδιαίτερες ικανότητες στην αρχιτεκτονική, στην μηχανολογία καθώς και σε άλλες δημιουργικές τέχνες. Υψηλές επιδόσεις παρουσιάζουν ταυτόχρονα στην ηθοποιία αλλά και στα ανθρωπιστικά επαγγέλματα. Αν στα άτομα αυτά δοθεί η κατάλληλη βοήθεια τότε είναι δυνατόν να έχουν μεγάλες επιτυχίες σε προσωπικό επίπεδο και φυσικά να ολοκληρώσουν πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Πολλοί εξάλλου από αυτούς το έχουν ήδη κάνει.
Τα τελευταία χρόνια καταγράφεται παγκοσμίως τρομακτική αύξηση των μαθησιακών δυσκολιών. Εάν θεωρήσουμε αληθή τα στοιχεία, τότε η χώρα μας κατέχει παγκόσμιο ρεκόρ με ποσοστό 30%.Το ποσοστό των δυσλεκτικών παιδιών στη χώρα μας αγγίζει το 27%, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία προ πενταετίας, αριθμός που σήμερα έχει αυξηθεί» διαπιστώνοντας ένα εξαιρετικά αυξημένο – μάλλον παράλογο αριθμό διαγνώσεων – που καταδεικνύει ότι προφανώς κάτι γίνεται λάθος. Αυτή η άποψη ενισχύεται ακόμη περισσότερο αν συνυπολογίσει κανείς ότι πριν ξεσπάσει αυτή η “επιδημία” το ποσοστό κυμαινόταν μεταξύ 2-4%, ενώ αντίστοιχα στην Ευρώπη μεταξύ 4-7%.
Σύμφωνα με τον Παυλίδη τα άτομα που έχουν διαγνωστεί ότι πάσχουν από δυσλεξία υπολογίζεται ότι αποτελούν περίπου 3-5% του πληθυσμού. Αν όλοι οι Έλληνες δυσλεξικοί κατοικούσαν μαζί με τις οικογένειές τους στην ίδια πόλη, τότε η «Δυσλεξιούπολη», υποστηρίζει ο ίδιος, θα ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη και θα είχε περισσότερους από 2.000.000 κατοίκους. Όμως μόνον 1 από τα 5 δυσλεξικά ελληνόπουλα έχουν διαγνωσθεί στην Τρίτη Λυκείου. Δηλαδή, το 80% των πραγματικών δυσλεξικών φεύγουν από το εκπαιδευτικό μας σύστημα αδιάγνωστοι. (Γ. Θ. Παυλίδης, καθηγητής μαθησιακών δυσκολιών Πανεπιστημίου Μακεδονίας, http://agathat2ga.wordpress.com/)
Εκείνο στο οποίο πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή είναι ότι εκτιμάται συνοσηρότητα και ψυχοκοινωνικών επιπλοκών της δυσλεξίας. Βέβαια, είναι δυσδιάκριτο σε ποιες περιπτώσεις πρόκειται για συνοσηρότητα και σε ποιες για επιπλοκές ή πότε συνδυάζονται. Κι αυτό γιατί συχνά η εκδήλωση ψυχοκοινωνικών προβλημάτων δεν είναι παρά συνέπεια της τραυματικής αποτυχίας του παιδιού στο ξεκίνημα του κοινωνικού και σχολικού του βίου. Έτσι η χαμηλή αυτοεκτίμηση και η αρνητική αυτοεικόνα ακολουθούν τα περισσότερα παιδιά με δυσλεξία. Γίνεται φανερό, λοιπόν, πως η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση διαταραχών όπως η δυσλεξία έχει καθοριστική σημασία τόσο για την πορεία της ζωής των παιδιών όσο και για την ομαλή ψυχοκοινωνική τους ανάπτυξη.
Αναζητήστε Λογοπεδικούς, Λογοθεραπευτές στην περιοχή σας!